De afgelopen jaren heb ik het gemak van online boodschappen doen ontdekt. Voor corona deed ik het af en toe, maar toen de gang naar de winkels lastiger werd, heb ik maar alles laten bezorgen. Het scheelt zeeën van tijd. Voorheen werd mijn vrije vrijdagochtend grotendeels gekaapt door kratten en tassen pakken, een laatste rondje door de kasten om te zien wat er miste, de gang naar de supermarkt, een dik half uur systematisch door de gangen crossen, afrekenen en inpakken, alles in de auto zetten, weer naar huis en daar weer alles opbergen. Pfff… dik anderhalf tot twee uur werk. Niet mijn hobby kan ik je zeggen.
Tegenwoordig doe ik boodschappen op mijn laptop, als die kinderen iets op TV kijken, pas ik het nadien nog aan als ik me nog iets herinner en laat ik de boodschappen bezorgen op een tijdstip dat mij redelijk schikt. Een stuk van de stress is weg…
Het gemak dient de mens lijkt de leus, totdat er een kinkje in de kabel komt. Bezorgtijdstippen lopen wel eens uit vanwege drukte of pinstoringen, producten zijn niet op voorraad en het gekozen alternatief is weinig relevant en een paar keer kwam er gewoon helemaal niets. Daar sta je dan met je plannen voor een lekkere maaltijd… Na een telefoontje was het aanbod om dit maandag te bezorgen. ‘Voorruit dan maar’ dacht ik nog. Toen de boodschappen op maandag afgerekend moesten worden was de rekening een stuk hoger dan de bestelling. Dat kwam omdat de aanbiedingen niet meer geldig waren. Het systeem had geregistreerd dat het maandag was en automatisch alle 1+1 dubbel gerekend, 25% korting omgezet naar de normale bedragen en de bestel-nu-voor-gratis-bezorging was uiteraard ook niet actief.
In de fysieke winkels is dat ook als je maandag boodschappen gaat doen, is je dat wel eens opgevallen? De knallende aanbiedingen die op de borden prijken waren nog van het weekend en de schrik zal er goed inzitten als je 4 Eru prestige denkt te kopen voor 2 eu en de normale prijs wordt gerekend.
Juridisch gezien zal je best verhaal kunnen halen denk ik, maar wie doet dat nu? Misschien mensen met teveel tijd, zoals oom Sjors. Deze veel te dikke man maakte een sport van het aankaarten van elke misstand die hij constateerde. Of het nu ging om gemeentelijke politiek of om de beperkte waterdruk in zijn appartement, alles was een ruime brief waard, die hij met de hand schreef. Sjors werkte niet, iets met ongeschiktheid, die ik vooral in zijn hoofd zag overigens. Zijn verhalen waren overigens hilarisch en ik denk dat ik zijn brief aan de Libelle nog wel ergens heb bewaard. Daarin beschreef hij zijn enorme teleurstelling die hij ervoer toen hij het zakje veldbloemen breeduit en vol verwachting had uitgezaaid in het veldje voor de flat er hij dagelijks de progressie in de gaten hield om na enkele weken depressief te concluderen dat er geen enkele veldbloem zijn leven had gekeurd. Hij had van de Libelle 5 nieuwe pakje gekregen na zijn brief met een extra instructie. Sjors heeft ze nooit gezaaid.
0 reacties